10 снежня 1875 года ў Ваўкавыску нарадзіўся габрэйскі пісьменнік і публіцыст Якаў РАБІНОВІЧ.

Пісаў на іўрыце. Паходзіў з сям’і рабінаў і знаўцаў Торы. Атрымаў традыцыйную габрэйскую, а таксама свецкую адукацыю. Займаўся выкладчыцкай дзейнасцю ў Віцебску. У 1900-1904 гг. вучыўся ў Бернскім універсітэце. У 1901 г. Рабіновіч дэбютаваў апавяданнямі ў «Ха-Дор», «Ха-Цфіра» і іншых перыядычных выданнях на іўрыце. У 1904 г. Рабіновіч вярнуўся ў Расею, актыўна займаўся сіянісцкай і літаратурнай дзейнасцю. У 1905 г. здзейсніў паездку ў Эрэц-Ісраэль, ўражанні ад якой адлюстраваў у нарысах, апублікаваных у «Ха-Шыллаах» (№ 16, 1907). У 1907-1910 гг. працаваў у Адэскім камітэце, быў памочнікам старшыні А. М. Усышкина. У 1910 г. Рабіновіч пераехаў у Палестыну ў Эрэц-Ісраэль, дзе набыў ўчастак зямлі, да 1923 г. жыў у Пэтах-Тыкве, а затым у Тэль-Авіве. Па прыездзе ў краіну Рабіновіч пачаў супрацоўнічаць у часопісе рабочага руху «Ха-Поэль хацаір» і неўзабаве стаў адным з вядучых публіцыстаў другой аліі. У 1922 г. Рабіновіч сумесна з А. Барашам заснаваў літаратурны часопіс «Хедзім» (1922-1928 гг.; самае прэстыжнае перыядычнае выданне 1920-х гг.), Ярка выказваў літаратурныя інтарэсы і творчыя пошукі халуцыянскай трэцяй аліі. З 1925 г. Рабіновіч вёў таксама пастаянную калонку ў газеце «Давар» (некаторы час — у газеце «Бустанай», а затым — у «Ха-Бокер»). Рабіновіч выступаў у розных жанрах: публіцыстыка, эсэ, літаратурная крытыка, навуковая папулярызацыя, проза, паэзія, драматургія, пераклады (у тым ліку з рускай мовы, напрыклад, раман Д. Меражкоўскага «Юльян Адступнік», 1927). Толькі невялікая частка яго твораў была апублікавана асобнымі выданнямі. Памёр 4 красавіка 1948 года ў Тэль-Авіве.