27 сакавіка ў Ваўкавыскім РДК адбудзецца фестываль драматычных калектываў «Ваўкавыскія тэатральныя сустрэчы».

Які год запар арганізатарам фестывалю выступае заслужаны аматарскі тэатр «Славуціч» (рэжысёр Вячаслаў Макуць).

Даведка: тэатр створаны у 1971 г. Кіраўнікамі калектыву ў той час былі М.М. Гапонік і Х.І. Жураўлёва. З 1985 г. рэжысер В.М. Макуць. Увесь свой вольны час аддавалі тэатру М. і Р.Шчасюкі, А.Ладыжэнка, К. Скрабатун, Е.Цярэшчанка і інш. У 1985 г. агульнымі намаганнямі Л.К. Лісок, Н.А. Вытаптавай, З.С. Бойка, Н.М. Цякала, А.А. Лапшыной, І.І. Селявончыка і іншых была ажыццёўлена пастаноўка «І змоўклі птушкі» І. Шамякіна. За высокае прафесійнае майстэрства самадзейных артыстаў тэатру было прысвоена званне народнага. За час існавання тэатра было пастаўлена каля 30 спектакляў розных аўтараў: «Рэвізія» Б.Рабкіна (1987, 1-е месца на абласным аглядзе), «Рэпетытар» Г.Палонскага, «Тарцюф» Ж.Б. Мальера (1996, 1-е месца на абласным фестывалі), «Сон у летнюю ноч» У.Шэкспіра, «Жаночы стол у паляўнічай зале» В.Мярэжкі (1998 г., 1-е месца на абласным фестывалі), «Залёты» В.Дуніна-Марцінкевіча (2000, спецыяльны дыплём «За лепшлае ўлвасабленне беларускай нацыянальнай драматургіі»), «Смерць і каханне» паводле п’есы «Чорная панна Нясвіжа» А.Дударава (1-е месца на абласным фестывалі) і інш. З цеплынёй сустракалі самадзейных артыстаў жыхары Гародні, Менска, Баранавіч, Калінінграда. Асобна можна адзначыць пастаноўку п’есы А.Астроўскага «Беспасажніца», у якой былі заняты 28 артыстаў-аматараў. Калектыў неаднаразова станавіўся лаўрэатам і дыплямантам абласных і рэспубліканскіх фестываляў. Дыплямант 2-га Усесаюзнага фестывалю народнай творчасці. Прыняў удзел у Міжнародным фестывалі камерных аматарскіх тэатраў ва Ўцене (Літва). Падтрымлівае цесныя творчыя сувязі з прафесійнымі і аматарскімі тэатрамі вобласці і краіны. За час існавання тэатра ў спектаклях удзейнічала больш за 80 артыстаў-аматараў.

Автобиография В.Макутя (из книги «Калейдоскоп жизни»; изд. «Технопринт», Минск 2002):

Родился 1 ноября 1953 года в городе Волковыске.

В 1960 году пошёл в школу. В 1964 году — в музыкальную по классу баяна. В 1969 году поступил в Гродненское музыкально-педагогическое училище. К этому времени можно отнести и первую пробу пера, и начало любительской театральной деятельности. После окончания училища работал учителем пения в родной школе. Служба в армии с 1973 по 1975 год. Снова школа. С 1976 года — заведующий клубом и художественый руководитель творческих коллективов Волковысского мясокомбината. В 1985 году приглашён в районный отдел культуры на должность режиссёра народного театра. В 1986 году поступил в Минский институт культуры. Проучившись два года, перевёлся в Белорусский театрально-художественный институт, который и закончил уже в статусе Белорусской академии искусств по специализации «режиссура народного театра». С 1988 по 1998 год работал заведующим отделом культуры Волковысского горисполкома, продолжая заниматься театральной режиссёрской деятельностью в Народном театре города.

С объединением в 1998 году исполкомов в один, вернулся на мясокомбинат, где и работаю заведующим клубом по сей день…