Карбалевіч: Бурыць адносіны з Індыяй – не ў нацыянальных інтарэсах Беларусі

Лукашэнка правёў афіцыйныя перамовы з прэм’ер-міністрам Пакістана Шахбазам Шарыфам. Яны абмяняліся падарункамі: Лукашэнка падарыў сертыфікат на два трактары BELARUS-1025.3, а Шахбаз Шарыф падараваў беларускаму правіцеля конскае сядло. Давядзецца цяпер Лукашэнку неяк сядлаць свае трактары.

Уражаннямі ад пакістанскага візіту падзяліліся палітычны аглядальнік Радыё Свабода Валерый Карбалевіч і кіраўнік НАУ Павел Латушка.

— Трэба ж такому здарыцца, што візіт Лукашэнкі адбыўся ў момант вялізных забурэнняў у Пакістане, жорсткага супраціву паміж уладай і апазіцыяй, справа дайшла да ваенных дзеянняў. Можна думаць, што пакістанскаму кіраўніцтву цяпер было не да гасцей – у яго былі іншыя клопаты.

У 2023 годзе аб’ём гандлю паміж Беларуссю і Пакістанам упаў у два разы і дасягнуў каля 50 мільёнаў долараў. Гэта няшмат, і гэта найперш звязана з санкцыямі, пад якімі апынулася Беларусь.

— Было падпсіана шмат дакументаў, але ўсе яны – не вышэйшага ўзроўню. Казаць пра нейкія дывідэнты ад гэтага візіту цяжка, хутчэй, гэта была дэкларацыя аб намерах, — адзначае Валерый Карбалевіч.

Большую цікавасць для палітычнага аглядальніка выклікалі разважанні Лукашэнкі пра палітыку ў рэгіёне. Правіцель лічыць, што мае права даваць парады пакістанскаму кіраўніцтву:

— Ён заклікаў да адзінства – і гэта гучала цікава, бо якраз у самой Беларусі Лукашэнка не можа дасягнуць гэтага адзінства. Наадварот, менавіта ён з’яўляецца фактарам расколу беларускага грамадства, — адзначае Валерый Карбалевіч.

Безумоўна, такі гіперстратэг не мог устрымацца, каб не крытыкаваць Індыю і пахваліць Пакістан:

— Паміж Пакістанам і Індыяй адбываецца даволі востры канфлікт, які цягнецца ўжо дзесяцігоддзі. Але наўрад ці развагі Лукашэнкі прынясуць карысць беларускай замежнай палітыцы, бо Індыя – вялікая дзяржава, Індыя многа купляла беларускі калій (купляе і цяпер, але ў меншых памерах). Бурыць адносіны з такой вялікай краінай Азіі – зусім не лагічна і не рацыянальна з гледзішча нацыянальных інтарэсаў Беларусі, — заключыў Валерый Карбалевіч.

Такое ощущение, что Лукашенко притягивает беду: он приезжает в Пакистан – а там начинаются огромные протесты, оцеплен правительственный квартал, проходят многотысячные манифестации. Если протестующие заблокировали аэропорт и Лукашенко не смог бы улететь? А если бы протестующие ворвались в правительственный квартал?

— Лукашенко приехал в Пакистан наторговать на 17 миллионов долларов. Да он из левого носка достанет эти 17 миллионов, как чаевые. Он настолько богат, что 17 миллионов долларов – это ни о чем. Так зачем же Лукашенко прилетел в Пакистан? — задается риторическим вопросом Латушко. И выдвигает свои версии:

— Пытается втянуть страну в ось зла? Пытается купить оружие? Пытается от имени России договориться о поставках оружия для агрессии против Украины? И с этой целью встречается с начальником генштаба вооруженных сил Пакистана за закрытыми дверями?

— Безусловно, тема вооружений, сотрудничества в военно-промышленном комплексе и поддержка войны – эту тему Лукашенко обсуждал не только от своего имени, но и от имени Москвы. Он встречается с руководством Пакистана, но при этом хочет дружить с Индией. А отношения между Пакистаном и Индией периодически сотрясаются военными конфликтами. Так что и здесь он наносит удар по «многовекторной внешней политике», — отмечает Павел Латушко.

Главным проводником и советником внешнеполитического курса является министр иностранных дел РБ Максим Рыженков, который советует «дружить» против Украины, против Индии.

Надо ли рассматривать визит Лукашенко как очередной внешнеполитический успех Рыженкова?

— Он пытается поднимать много шума, но эффект нулевой. МИД под руководством Рыженкова занимается дезинформацией и провокациями. Не получится у него стать новым Макеем. Базовые условия выживания Лукашенко сегодня – это репрессии, это давление, это политические заключенные, это вражда с соседями, это нарушение международного права…

 BGmedia